Bir güvercin, uçarken, yıldız yüzlü semada,
Gecenin baskısından, zorda kalıp yoruldu.
O güvercin, fikriyle, ay'a baktı durmadan;
Gölge oluyor diye, makamından kovuldu.
Birlik ve dayanışma umduydu canlılardan;
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta