Söz vermek, bir komiğin şakasına benzemez.
Yaşamak kadar kutsal değilse sözün, gölgen gülümsemez.
Dilin kemiksiz sanıyorsan, ruhun seni önemsemez.
İsmin ne olursa olsun, sözünü unutuyorsan yoksun.
Sözünü aşkın kadar asil bilmiyorsan, yüzün aydınlanmaz.
Sokakta sözünle baş başa kalıyorsan, yaşadığın hatırlanmaz.
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta