Sende unutursun…
Kimler unutmadı ki?
Ne sözler verilmişti?
Ne gözler ağlamıştı vazgeçmem diye?
Şimdi o nice gözler suskun;
Onlar unuttu ya sende unutursun…
Neler kaybolup gitmemiş ki hayatta?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta