Hakikati unuturken bu dünyada,
Bazen eğlenceye, bazen hüzünlere dalarken.
Bazen ise sadece düşünürken bu dünyayı,
Farkına varmadan zamanın hızlı treninde ilerleriz.
Mezarlara yüzümüzü çevirmez,
Geleceği fazla düşünmez kalbimiz.
İlerlesek de bir şekilde,
Yalnızlığımızın farkına varamayız.
İlkokul arkadaşlarımla geçen günler,
İstanbul'un tozlu sokaklarında futbolun anıları.
Ortaokul arkadaşlarımla paylaştığımız gülüşler,
Kahkahalarımız, bir kasetin geri sarılışı gibi canlanır.
Yaşım ilerledikçe arkama bakıp hüzünlenirim,
Hakikati unuturken bu dünyada.
Kayıt Tarihi : 25.11.2023 22:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!