Unutulmaz Şiiri - Anıl Kılıç

UNUTULMAZ
(Anıl Kılıç- Kayıp Düş'ten)

Unutulmaz bir aşk olsun bizimkisi,
Hani şu sokakta yürürken herkesin dönüp bir daha baktığı,
"Kim bu ikili, neden bu kadar yakışıyorlar?" dedikleri bir sevda.
Kıskanılacak değil, örnek gösterilecek bir masal gibi,
Gerçekten yaşanmış, ama efsane gibi anlatılan bir hikâye.

Seninle aynı çatı altında uyanmak değil mesele,
Uyanınca ilk göz göze geldiğimizde
Senin gözlerinde “iyi ki” yazsın yeter.
Ben sana hep o “iyi ki”yi yaşatmak için
Ömrümü koyarım önüne, gözümü bile kırpmam.

Arkadaşların
Sessiz akşamlarda telefonlarına bakarken,
Kendi içlerinde bir sevgi kırıntısı ararken,
Senin yüzünde koca bir bahar açacak,
Çünkü ekranda “Anıl yazıyor…” yazacak.
Ve sen bir çay demleyeceksin heyecandan,
Mesaj gelmiş, sevda gelmiş, umut gelmiş gibi...
O an yüzündeki gülümseme,
Bütün dünyayı güzelleştirecek kadar güçlü olacak.
Ben seni uzaktan bile güldürebiliyorsam,
Bu aşk zaten bütün sınavlarını geçmiş demektir.

Sevdamız öyle bir sevda olsun ki,
Dillere destan, gözlere yaş…
Sözümüz bir yemin gibi geçsin gönüllere,
Bir dokunuşun yankısı günlerce sürsün içimde.

Yüzüne her bakışımda ilk defa görüyormuşum gibi heyecanlanayım,
Ve sen, yıllar geçse de hâlâ
"Acaba ne giysem, Anıl beğenir mi?" diye düşünesin.
Çünkü ben, her haline, her zaman
"Aşık oldum." diyeceğim.

Bir sözünle dünyam değişsin,
Bir susuşunla yıkılsın her şey.
Ama en çok o gülüşün…
O gülüşün olsun her şeyin nedeni.

Bir anı, bir söz, bir bakış,
Ve senin gözlerindeki o parıltı…
Geçmişimi unutturacak, geleceği yazdıracak bana.
İnsanlar sorsun:
“Bu nasıl bir sevda?”
Sen sadece başını eğip gülümse,
“Anıl…” de.
Gerisini bilmesinler…
Çünkü bazı şeyler sadece iki kalbin sırrıdır.

Ve ben…
Yine, yeniden,
Bir kez daha,
Seni böyle seviyorum.
Sonsuz, savunmasız,
Ama en çok…
Unutulmaz.