- Dünyaya geldikten sonra çeşitli adlarla anıldığımız halde, ana rahmindeki dönemimizde hepimizin adı
cenin değil'miydi...Doğduktan sonra'da ailelerimiz
bizlere birer isim vererek bebek demeye başladılar...
Biraz büyüyünce'de adımız çocuk oldu.. Sonra ikiye ayrılıp genç kız ve delikanlı olduk...Bir süre sonra evlenip birer yuva kurduk...Bizimde çocuklarımız oldu. Sonra anne babalarımız gibi bizlerde yaşlandık...Anneanne büyük baba,dede olduk ve öldüğümüz zaman'da ruhlarımız parçalara ayrılıp,birer cenin olarak yeniden evrendeki Dünyalardan birisinde o anda doğum yapmak üzere olan bir annenin dünyaya getirdiği bebeğin ilk nefesiyle içine girince artık onun çocuğu olduk...
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta