Yastığımın bir yanı hep boştu...
Masumiyetimden sırtımı dönmüştüm sana,
Nasıl olsa aynı sabaha uyanacaktık...
Aradan geçen bir mevsim vardı sadece.
İsminde tanıdığım hiç kimseye sen gibi seslenemedim.
Kimse anlatamadı gözlerinin anlattıklarını.
Hep merak ettim o şehirde ruhun ne âlemde...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta