Yastığımın bir yanı hep boştu...
Masumiyetimden sırtımı dönmüştüm sana,
Nasıl olsa aynı sabaha uyanacaktık...
Aradan geçen bir mevsim vardı sadece.
İsminde tanıdığım hiç kimseye sen gibi seslenemedim.
Kimse anlatamadı gözlerinin anlattıklarını.
Hep merak ettim o şehirde ruhun ne âlemde...
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta