Ne adımız geçti yan yana, ne yollarımız kesişti,
aynı sessizliğin içinde büyüdü kalplerimiz.
İki çocukluk fotoğrafı gibi solgun,
iki kırık oyuncak gibi birbirimize yaslandık.
Biz, eski bir sakızın kaybolan kokusuyduk,
şeker kavanozunun dibinde unutulmuş son akide gibi.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta