Unutuldu Şiiri - Emre Ekiz

Bu dünyanın sonu vardı,
Var ise de unutuldu...
En sonunda kabir vardı,
Dar ise de unutuldu...

Konuşuldu yalan yanlış lakırdılar,
Hakikat var ise de unutuldu...
Karıştı hep doğru ile yanlışlar,
Gerçeklerin nezih gülü kurutuldu...

"Hep ben" denip kabartıldı göğüsler,
Akledenin lafı duyulmaz oldu...
Zihin kurdu cühelayı söğüşler,
Düşüncenin tabutu musallaya konuldu...

Düşünce gazisi olanlar da vardı,
Konuştukça alnına damga vuruldu...
Yalanlarla yaşayan aydınlar da vardı,
Kelamları başlara taç diye konuldu...

Ne gereği vardı yanlışı yüceltmenin?
Düşünmeden konuşuldu onca kelam...
Ne önemi vardı hep kendini övmenin?
Seni bekliyor şimdi onca dram...

Bu dünyanın bir sonu vardı,
Seferi olduğumuz bir kenara konuldu...
Sonunda ebedi bir yaşam vardı,
Tadılsaydı dünya kenara konurdu...