Unutulan Acılar Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Bir dua vardı dudaklarımda,
geceye yetişemedi.
İçimde yarım kalan her kelime,
sana susmakla tamamlandı.

Seherin solgun göğsüne yaslandım,
bir kuşun titrek kanadında unutuş vardı.
Seninle başlardı her şey,
ve sensizliğin en ince yerinde biterdi.

Bir gül gibi açtım sana,
ama sen, dikenin adını sordun.
Oysa ben aşkı,
sadece acının suskun yerinde öğrendim.

Gözlerim bir adrese varamadan döndü,
yolun ortasında kaldı kalbim.
Bir selamı çok gördün,
bir vefayı unutmakla ödüllendirdin.

Şimdi seherler geçiyor,
hiçbir ezan uyandırmıyor beni.
Çünkü sen gittin
ve giderken
benimle birlikte en güzel duamı da götürdün.

Bir tespih gibi dağıldı anılar,
her tanesinde bir ah var şimdi.
Seherde unutulan acılar bunlar,
unutuldu sanılan ama hep hatırlanan…