Balkonun parmaklıklarına tutunmuş şehrin ışıklarını izliyorum.
Gökyüzü çok berrak.
Yıldızlar ışıldıyor.
Bulunduğum yere sessizlik hakim.
Ağaçların hışırtısı, rüzgarın uğultusu bile bir şeyler düşünebilmem için ara ara kesiliyor.
Köyün köpekleri bile parmak ucunda yürüyor, sırf beni rahatsız etmemek için.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta