Her başlangıç bir yıkımla gelir, fark etmezsin,
Bazen kalp, bazen akıl kaybolur, sesini duymak için.
Bir adım attım sana doğru, ama hep geri döndüm,
Bir umudu daha kaybettim, aslında ben hep yanıldım.
İçimde kırık dökük anılar, sararmış sayfalar,
Her aşkla düşlerim parçalanıp dağılırken,
Seninle geçirdiğim zaman, aslında bir ceza,
Çünkü senin dünyanda ben, sadece kaybolan bir izdim.
Bir arayış vardı içinde, bir boşluk vardı gözlerinde,
Benim için bir rüya, senin için belki sadece bir oyun.
İçimdeki o hıçkırıklar, seninle anlam bulurdu,
Ama seni sevmenin bedeli, bir süre sonra bir yıkıma dönüştü.
Ve işte, bir noktada fark ettim ki;
Demek ki bana takmayan bi yapım olmasaydı,
Sen bu işten asla ve asla karlı çıkamazdın,
Aslında haketmiyon sevgi, saygı ben maldım,
Çünkü bataktan kurtuluş görmüştüm her aşkı.
Kayıt Tarihi : 14.3.2025 22:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Enes Alper Küpşen'e saygılarımı sunarım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!