Unutmayı unutamam sanmıştım
Mektuplarda yazdığına kanmıştım
Nereden bilirdim ayran gönüllü
Ben onu sahiden aşık sanmıştım
Yalan mı gerçek mi bilemez oldum
Onu tanıdıkça gülemez oldum
Paslı çivi gibi girmiş beynime
Onu ben ahi’den maşuk sanmıştım
Sermayesi hayal duruşu sentetik
Kendi köylü yalanları estetik
Gözümde dev idi şimdi bir silik
Ömrümce sallanır beşik sanmıştım
Piyesi kim yazdı ne idi derdi
Bu oyun günlerce beni de gerdi
Elbette var imiş perdenin ardı
Gönül kapısında eşik sanmıştım
Bırak unutmayı külü kalmadı
O güzel saçının teli kalmadı
Elimin üstünde eli kalmadı
Aşkın fırınında piştik sanmıştım
Ne yarlık kalmıştı ne de ağyarlık
Yoklar ülkesinde büyük bir varlık
Bu nasıl kolaylık, bu nasıl zorluk
Yılzdızlar dünyaya düşük sanmıştım
Küheylandan sonra beygire binmek
Kuyunun dibine indikçe inmek
Sevgiyi, sevdayı, aşkı çiğnemek
Gönlümün yarısı kesik sanmıştım
Kayıt Tarihi : 3.6.2025 00:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!