Küçükken gelecek için büyük bir umuttum
Sanmayın büyüdüm, ne olduğumu unuttum
Unuttum geçmişi unutmam gereken kadar
Affetmenin beşiğinde kendimi avuttum
Bilmiyorum acaba neydi umduğunuz?
Kaybettiğiniz ben değilim bulduğunuz
Unuttum dünü unutmam gereken kadar
Geçtiğim duraktır sizin o durduğunuz
Bırakmadım, ellerim parçalansa da tuttum
Kırk köşesi dikenli demirden bilyeleri yuttum
Unuttum yapılanı unutmam gereken kadar
Çığlıklar içerisinde çılgın yüreğimi uyuttum
Unutmak veyahut da unutmuş gibi yapmak
Yapılanı yapılmamışların yanında saklamak
Unuttum yakılanı unutmam gereken kadar
Rahatlatır mı kararmış vicdanları aklamak?
Nefes, aldığında ve de verdiğinde kıymetli
Her bir nefesin eceline kadar sana zimmetli
Unuttum yazılanı unutmam gereken kadar
Yaşamak da en az ölmek kadar ehemmiyetli
20.03.2019
Kayıt Tarihi : 25.3.2019 11:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!