Farkına varmadık bu gidişatın.
Bilemedik nerde neyi unuttuk!
Ne ara düşkünü olduk ifratın!
Mahseri, ahlakı, huyu unuttuk!
Nuş sarhoşu olduk bastık nârâyı.
Günden güne hep azdırdık yarayı.
Gelenek, görenek âdet töreyi;
Düğünü, derneği, toyu unuttuk!
Aklı ziyan ettik düştük arafa.
Savrulup saçıldık dört bir tarafa.
Hatır’ı mazi’yi kaldırdık rafa.
Sıla’yı mezra’yı köyü unuttuk!
Tevazu’yu musallaya yatırdık.
El elde baş başta kaldık oturduk.
Sevgi, saygı, ihtiram’ı yitirdik.
Güneşten gizledik ayı unuttuk!
Dost SADIK’ım nesli şüphe’de koyduk.
Heves ettik nefsi tamaha uyduk.
Her şeyi hayal’den ibaret saydık.
Ecdad’ı Ata’yı soyu unuttuk!
Sadık KOCA
(Dost SADIK)
Kayıt Tarihi : 4.2.2024 00:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!