Unutmasaydın Şiiri - Hasan Yıldız

UNUTMASAYDIN ….

Sevdim demeye korkmasam da
söyleyemesem de sevdiğimi
bir kez çıksa o dudaklarımdan adın
Bir lahza dolsan içine
Seni taşımak için nefes almazdım yar

Adı yok hala
Şuramı yakan ateşin
Her sığındığımda içimi düşen yokluğun
Çıkmaz sokakların iniltilerine gömer beni
Ve sen ıslak bir mendil gibi düşerdin ellerimden
Yar unutmak için ne çok nedenin var
Hani gidersin ya
umut yüklenmiş rahvan atlara gider yüreğimden

Seni taşıyan umutlarım
Bir hüzzam beste
Ömrün solgun yüzünde
Ve deniz kadar derin gözlerinde batıyor gemilerim
Dalgalar siliyor kumdan kalelerimi
Yıkılışım akıyor derinlerine

Sen mağrur ben mağdur
Yıkıyorsun güvendiğim dağları
Suskunluğuma vurduğum prangaları
Daha yeşermeden çürütüyor yokluğun

Bildiğim bir son olsa dokunmazdı
Koşardım güllerle sana
Acıyan yerlerimi dikerdim
Kardelenler büyütürdüm yamaçlarımda
Yeniden yeniden baharlar açardı
Yemyeşil rengarenk duygularla
Cemre gibi seni müjdelerdim içimdeki çocuğa
Şimdi halimden habersiz
Orta yerinde uyanmazdım belki de
En güzel rüyanın
Affederdim yeniden bir daha
Keşke unutmuş olmasaydın

Hasan yıldız /kulhasan