Seni eller almadı ki benden 
Seni ellere ben  verdim
Sana karşı suçları 
En büyük günahlarımı işledim
Şimdi bilsen ki ne ateşler yanıyor içimde
Ne feryatlar kopuyor gönlümde
Soğuktan titrediğim gecelerde
Dışarıda otururken sensizliğim ve kahvemle
Uykularımı paketleyip yıldızlara gönderiyorum
Ve onlardan merhamet bekliyorum
Derdimi anlatıyorum,belki duyarlar diye
Sesimi ulaştırmaya çalışıyorum sonsuz gök yüzüne
Boş umutlarla dolu bir sandalı
Ölüme sürüklüyorum küreklere
Sonra söz veriyorum kendime
Gücüm,ömrüm yettiğince
Bu umutları yaşatacağım diye
Seni unutmak istesem de
Söz geçiremiyorum senin aşkınla dolu kalbime
Kayıt Tarihi : 23.7.2006 00:32:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!