Sisli bir Eylül sabahı,
düşen sarı yapraklar misali,
savruluverdin gönlümden
ayrılmanın zamanı.
Ne ben sordum ne sen söyledin
sebepsizce terkettin.
Camdan içeriye nasıl girerse güneş
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta