Unutmak İstiyorum Şiiri - Ahmet Mücteba ...

Kendimi unutmak istiyorum!
Ellerimi kalbimi...
Aklımı yitirmek istiyorum,
Bir köşe başında kimsesizliğimi kimsesiz bırakıp gitmek...
Ama gidememek sonunda,
Kalbimin kuyuları kadar derin gece saplansın parmak uçlarıma...
Yürüyememek sürünmek ama kırgın değil...
Kan revan!
Çırılçıplak ayaklarımla bir yol bulmalıyım,
kansere merhem sürmeliyim gözyaşlarımla.
Katranlar kusmalıyım, kendimi kandırmalıyım.
Aklımı yitirmeliyim, hatırlamamalıyımAdem’leHavva’yı...
Beton taşlara yaslanmalı kanatmalıyım senli aşkları...
Sana benzeyen herkesi yakmalıyım, her yer senden biten ceset koksun!
Canavarlar yaratmalıyım kapı önlerinde,
Kimsenin görmediği yalanlara âşık olmalıyım.
Sana dokunmadığım anlar için ümit beslemeli sonra ümitlere toprak dökmeliyim!
Seni unutmak istiyorum!
Sessiz bitap okul sırasında öğretmem gereken korkularım var,
Yarım kalan şişeleri düz duvara dizip yaralarıma benzin dökmek, yakmak bitmek tüketmek...
Ölmek istiyorum!
Defalarca ölüp ölememek istiyorum...
Defalarca kapında bayılmak,seni yine sevmek yine sevmek!
Ve yine unutmak istiyorum!
Sana şiirler yazıp silmek istiyorum...
Kanamalı yollara kuyular açmak kendi nefesimde boğulmak istiyorum,
Senin aşklarına acımak istiyorum..
Hala elime su dökecek vefa bulunamadı,
Haberler sendendi hep, buda benden sana cephanelik gibi sözcükler tutamı!
Seni unutmak istiyorum..
Ellerini unutmak istiyorum.
Denizlerinde tuzdan gemiler yapıp korsanların kölesi yapmak istiyorum seni,
Bir hayli yorulmak yüzmekten!
Seni unutmak istiyorum aklımı yitirmek kendimi bitirmek...
Hayata son çekmek...