Darmadağınık her şey
Her cümle devrik şimdi
Sensizlikle savaşıyorlar gibi
Sevmiyorum artık ne geceyi ne gündüzü
Geceler çok soğuk
Gündüzler artık güneşsiz
Senin gülüşünse hala eşsiz
Susarak düşünüyorum geçen seneleri
Sadece özlüyorum seni
Bir papatya yaprağı düşüyor avucumun içine
Kokunu buluyorum kopmuş bir çiçekte
Gözlerini arıyorum bir kahve fincanında
Hala aynı acı var iliklerimde
Sessiz zamanlarımda dinlerdin beni
Anlatmadıklarımı anlamaya çalışırdın
Anlattıklarımı kaçırarak...
Boşver diyorlar geçer zaten
Ben de bundan korkuyorum
Her şey geçsin ama sen geçme benden
Bir manavın, anahtarcının, baytarın önünden geçerken de seni hatırlamak istiyorum.
Seni seviyorum...
Kayıt Tarihi : 16.12.2018 00:31:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!