Görsem de yüzüne bakamam,
Konuşamam,
Sesim içime düşer.
Heyecanıma yenilirim belki
Kalırım suskun,
Kırılgan,
Ve eksik...
Unutmak için
Her şeyi denedim,
Ama olmuyor.
Haberi yok hiçbirinden,
İçimde kavrulan bu yangından.
Sanmam da bilsin…
Kim bilir nerededir şimdi?
Hangi sohbetin ucunda,
Kiminle güler,
Kiminle dolaşır?
Ben ise —
İçe dönük bir deli misali
Kendimi tekrar ederim usulca.
Ne bir sabah var bende,
Ne de gece.
Kalbim büyüyor içimde,
Taşacak gibi...
Elimde olsa
Unuturum derdim,
Ama unutamıyorum.
Bir beklentim yok ondan yana,
Zaten uymuyor hiçbir şeyimiz.
O başka bir dünya,
Ben başka bir yara.
Ama nedense
Unutmak istedikçe
Daha çok anımsıyorum
Onu.
Ve
Bu da
En çok
Canımı yakıyor.
mesakin-25/10/2024
Kayıt Tarihi : 1.8.2025 15:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!