Unutmak Şiiri - Nilgün Nart

kumlara ayak izimizin çıktığı…
sahil boyunca yürümüştük…
burası ilk karşılaştığımız yerdi…
gözlerinden tanımıştım seni…

bir bilsen
ben o gözlerde ne kadar çok ölmüştüm
ruhum gözlerinde sonsuza kadar sürgüne yollanmıştı…
ellerim ne çok aramıştı kömür karası saçlarını….
bak zamanlar döndü yine ayrılık vaktine….
birazdan kumsalda kalacak son ayak izlerimiz…
deniz hiç yürümemiş gibi silecek bizi…
sonsuza kadar
gönlümün içindeki her bir anıyı ve gözyaşını………
unutulmaktan da kötü olan….

unutmak

yaşanmış “aşk” olan seni…..
Sen olan beni…
Kendimi unutmak….
Yaşamayı unutmak….
Aşkı unutmak………

......................2005