Kapadım bütün kapılarımı
Boşluğa açılan bütün pencerelerimi
Herşeye herşey olarak giren
Dokunupta giden herşeye kapadım
Gün ateş rengiydi
Gün devrilen ağaç
Gün susulan zamandı
Güne kapadım
Açılan geceleri
Bir karanfil gibi açılırdım oysa ellerinde
Unutmadım
Sana gittiğim uçurumları
Sana durduğum
Sana büyüdüğüm
Sen de bıraktıklarımı
İçerdeyim yokluğum
Gün durulunca gelirim.
Kayıt Tarihi : 9.2.2011 16:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
.
TÜM YORUMLAR (1)