Unutmadım Şiiri - Süleyman Topcu

Varlığını öğretti mutluluğu
Gidişin acıyı
Hasretin sabrı
Yokluğun boşluğu
Boşluğun yalnızlığı
Yalnızlık
Yalnızlığı seninle bölüşmeyi öğretti

Sesimi kıstım dünyaya
Gözlerimi güneşe
Hevesimi yaşamaya kıstım
İki kişilik dünya benimkisi
Senin sustugun benim konuştuğum
Benim konuştugum senin sustuğun
Ama tüm cümleler bana ait
Senin cümlelerin bilinmezim

İçimde sen olmasan
Ne anlamım var
Ne ağırlığım
Ne de hayata yürüyecek gücüm

Unutmadım
Yazamayacak kadar hastaydım
Doğum günün de kutlu öğretmenim