Unutmadığım şeyler var...
Dedemin nasırlı ellerini, öfkeli gözlerini
Jandarma tarafında köy meydanında bekletilirken, örselenmiş gururunu,
ve elindeki buğday kokusunu hiç untmadım!
Tanrıların korkusunda kafayı yedik biliyor musun?
Oturup birlikte yedik,
Kafamız çok güzel, bir görsen,
Durmadan etrafımızdan dönüyoruz
Artık bir peygamberde beklemiyorum
Elimde vahim yok ama, bolca vah'ım var!
Bir de çığ düşmüş hüzünlü sabahlarım var
Şimdi gidiyorum buralardan,
aklın çokluğu zarardır deyince, Einstein dilini çıkarıyor
Hayat hikayedir diyen Ezidi'ye söyledim
Kürtçe bir ağıt gibi söyledim
Avazım çıktığınca bağırdım
Tanrılara inanmayın.
16 Mart 2020
Hüseyin Taşdemir
Kayıt Tarihi : 16.5.2021 21:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!