Unutma Metin Şiiri - Kerim Baydak

Topraktan geldiğini, sakın unutma Metin.
İnsanı tanımakta, çok ısrar ettin Metin.
Unutma! Gittiğin yol, çetrefilli yol Metin.
Ayık olmazsan eğer, kaybolursun be Metin.

Bu dünyaya geldin ki, imtihan için Metin.
İbadet itikada, yüzün çevirme Metin.
Unutma gittiğin yol, çok zor ve çetin Metin.
Cehenneme girerek, rezilleşme be Metin.

Yalnız bayramda ancak, camilere gidersin.
Peki ya meyhaneye, günaşırı gidersin.
Velvelderesi sonu, ama bunu bilesin.
Yaptığın iş iş değil, bunu da bil be Metin.

Ayakta uyursun da, eve bile gitmezsin.
Hastayım falan dersin, ılık çorba içmezsin.
Ne olacağın meçhul, ipe sapa gelmezsin.
Baltaya sap ol artık, işe yara be Metin.

Doğruluk bir erdemdir, sakın ha dalga geçme.
Oturacak yeri bil, sakın! Ha başa geçme.
Söz gümüştür bil ama, sukuttan da vaz geçme.
Ağır adam desinler, hafif kalma be Metin.

Yalan dolan ederek, siyaset falan yapma.
Dürüstlük ayağına, hile hurdaya yatma.
Pişmiş aşa sakın ha, soğuk su falan katma.
Şeref ve namustan da, ödün verme be Metin.

Bin düşün bir yap derler, ona göre karar ver.
Verdiğin yer sağlam mı? Ona göre selam ver.
Boş ver diğerlerini, yaşa başa hayat ver.
Sonunda ölüm olsa, sen doğru ol be Metin.

Dünya fani unutma, şu yaptıklarına bak.
Zahmet olmazsa git de, mezardakilere bak.
Çeki düzen ver artık, ya Rabbine yönel bak.
Delaletten çık artık, dalalete gir Metin.

Menzile varmak için, muhakkak olur zahmet.
Bu yolda kimi şehit, kimi gazi bir himmet.
Belki afolursun ya, etsen usulca hizmet.
Ümit kesilmez asla, afolursun be Metin.

Ölüm mutlaktır ölüm, unutma sana da var.
Yarın mahşerde var ya, elbet hesabı da var.
İyiler cennet vaadi, kötüye cehennem var.
Toprağa döneceksin, sonun ora be Metin.

Temmuz-Adıyaman