Bir kavşaktayız:
Dönüp dönüp duruyoruz.
Çıkamıyoruz içinden
Çarpışıyor, bağrışıyoruz habire, unutma!
Çıkışı olmayan bu cehennemde
Boğuşuyoruz kan ter içinde...
Kalkmaya yelteniyoruz, ama
Beceremiyoruz bebe ellerimizle, unutma!
Tükeniyor nefesimiz
Darmadağın saçlar, kollarımız;
Perişan pılımız pırtımız...
Ezgilerde tesellimiz, hiç unutma!
Sancıyor sol yanımız...
İnliyoruz anaaam!
Ve kanımız oluk oluk, yapışır asfalt isine...
Bedenimiz düşerken toprağa
Diriliveriyoruz kemiklerimizde;
Nihayerinde suya dalıyoruz.
Kök salıyoruz habire, umutla...
Toprak bize hep Ana
Yeniden diriliyoruz, dokunarak
Güneşin ışınlarına
Ve çiçekleniyoruz, umutla...
Renklerimiz mavi gökyüzünü emziriyor,
Yıldızlara bürünsün diye.
Kayıt Tarihi : 3.1.2021 03:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Diriliveriyoruz kemiklerimizde
Ve hep sol yanımız alıyor acıyı
Kutlarım
TÜM YORUMLAR (1)