Unutanların Unuttuklarını Unutma, Unutturma

Unutanların unuttuklarını
unutma!
Çünkü unutulan her isim,
Bir daha kurban olur karanlığa.

Unutturma!
Çünkü unutan,
Bir gün aynı yangının
ortasında gözlerini kapatır.

Onlar bir duvara çarpa çarpa öldü,
Sen aynaya bile bakmaz oldun…
Madımak bir yangın değildi sadece,
Aydınlığın infazıydı!

Unutanlar çoğaldıkça,
Zulüm de dilini büyütür.
Bir gözyaşı eksilir defterlerden,
Bir çocuk eksilir hayattan...

Ey vicdan!
Sen de mi unuttun?
Sen de mi alkışladın suskunluğu?

Unutma
Bu sadece geçmiş değil,
Bu hâlâ yanıyor!
Bir şiir bile yetmez bazen
O dumana, o çığlığa...

Unutturma!
Anlat…
Her nesle, her dile, her yüreğe:
"Bir otelde tutuşturulmuş 33 candı onlar,
Ve bir milletin sınavıydı o gece."