Unutamıyorum Şiiri - Kenan Kervan

Bir sonbahar akşamıydı hatırlıyor musun.
Sen benimsin demiştim ya sana sarılıp.
Şimdi ne yapsam da kopamıyorum.
Ne kadar çalışsam da, unutamıyorum.

Kısıktı sesin gecenin ayazında,üşüyordun.
Ben seninim demiştin ya hani gözlerime bakıp.
Ne kadar uğraşsam da bırakamıyorum.
Sözünden dönsen de sen, unutamıyorum.

Unut demek çok kolay senin için.
Sahi unutmak ta kolay oldu mu.
Yardım et ne olur kurtar beni de.
Sen unutsan da ben, unutamıyorum.

Kimi görsem sen gibi bakıyor gözlerime.
Her yerde her şeyde biraz sen.
Öyle kazınmışsın ki hücrelerime.
Artık istesem de unutamıyorum.

Saat gecenin ikisi oldu.
Ne gözümde uyku var ne de derman ağlamaktan.
Gözüm resminde,kulağım telefonda hala.
Sen aramasan da bekliyor,unutamıyorum.

Bir şey var içimde beni sana bağlayan.
Bir şey var hala içimi yakan,yüreğimi kavuran.
Özlüyorum seni kahretsin,yapamıyorum.
Unutamıyorum işte,unutamıyorum.