Unutamazsın Şiiri - Damlagül Uzun

Kağıtlarla konuşmaktan bıktım usandım artık,
Şairliğimi de alıp gidiyorsun elimden,
Yüzüne haykırmak istiyorum bu acı nefretimi,
Yüreğimi de aldın geçiyorsun ömrümden.

Ben ağlamam bilirsin öyle bakıp ardından,
Biliyorum, yalvaracak çok pişman olacaksın.
Bir daha giremezsin ama sert çıktığın bu kapıdan,
Ben seni unuturum da, sen beni unutamazsın.

Sana sesleniyorum ey sevgili!
Gülerim ardından sen bensiz yapamazsın.
Gram yaş dökmem dizilse senin gibileri.
Ben seni unuturum da sen beni unutamazsın.

Seni Tanrı’nla baş başa bırakıyorum,
Ölç tart şimdi günahını, sevabını
Bak bir! Hiç özlemden bahsediyor muyum?
Bir hesapla bakalım bu saygıyı, bu aşkımı.

Senin karşında ‘’otur! ’’ dendiği zaman oturacaksın,
Ama bu şairi özgürlüğüyle baş başa bırakacaksın.
Bir salaklık yapıp aşık olabilir, evet!
O seni unutacak, ama sen onu unutamazsın…