Yine dün seni rüyamda gördüm
Yine beraber yürüyorduk
Taksim meydanında
Sen o en çok sevdiğim gülüsünle gülerken bana
Unutamıyordum tam o an işte o an
Uyanıveriyordum ve
Bugün ayrılıgımızın 517'inci günüydü ve
Ben hala seni rüyalarimda dünkü gibi görüyordum
İsyan edeyim diyordum
Onuda beceremiyordum
Tek bir cözüm vardi içimde ve dilimde
Seni seviyorum demek oda olmuyordu.
Yapamiyordum diyamiyordum
Resimlerimize bakıp ağlıyordum
Tek yapabildigimdi onlara bakip
Durduramadıgım gözyaşlarım
Yine yoktun sen yine olmayacaktın
Gelmiyecektin biliyorum,dönmeyecektin
Bunlari bile bile seni hep sevecegim
Pamuk PRENSESİM
Kayıt Tarihi : 23.7.2004 11:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!