şairlik insan ruhunda olan bir şeydir
Çocukça bir gülüşün içinde, öğrendim sevmeyi
Kelebekler peşinden koşarken yorulmamacasına
Ve bir ağaçta sallanırken salıncaktan
Akarken yağmur damlası gibi kara bulutlarından
Gördüm karanlıklar içindeki güneşin gülen gözlerini
Ve dokundum uçsuz ovaların ardındaki Anka Kuşuna
Duydum sessizliğin o duyulmayan gülüşünü