VUSLAT İÇİN ÖYLE YALVARIYORDUM
Gönlümün sürgün yediği bir akşamüstüydü
Yürüyüp dinlendirecek bir yer arıyordum
Gözlerimde aşkımın bitmeyen tütsüsü vardı
Vuslat için öyle yalvarıyordum
Tutunacak dalım sanki kırılmıştı
Acılar canıma zehrini döküp duruyordu
Ayrılık ruhumda kalkmaz bir buzul gibiydi
Vuslat için öyle yalvarıyordum
Yokluğun tahammülsüzlüğünü hissettin mi sen
Varlığım bir asi gibi canını yıkıyorsa senin
Gözyaşlarım sana adağım olsun sevgim
Hiç kimse yokken yanımdayım ben
Bir giriftin girdabındayım şimdi
Sinemde silinmez hasret yangının izleri
Öldür, ya da dirilt hasretlik zor
Vuslat için öyle yalvarıyordum
İbrahim BEKLER
01/01/2011
AKDENİZ/MERSİN
Kayıt Tarihi : 23.2.2011 21:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!