Unut Beni Şiiri - İsmail Özabacı

Bir rüya gördüm geçen gece, başını omzuma yaslamış ağlıyordun,
karanlık bir oda yalnız ikimiz vardık,
bir ışık bizi aydınlatıyor sen ağlıyordun.,
İkimiz de susuyorduk,
hıçkırıkların benim kalp ritmime karışıyordu, üzülüyordum sana dokunamıyordum,
ellerimle gözyaşını silmek istiyordum lakin sanki kıpırdasan uyanacağım ve seni görmeyeceğim için korkuyordum,
kaç saat kaldık öyle? kaç gün bitmedi gözyaşın,
bilmem neden durmadı benim kalbim...

Şimdi uzak bir şehirdesin yüreğin burada,
belki aynı düşü görürken ayni rüyada,
ben senin omzunda ağlıyordum, senin kalp atışların kulağım da.
“unut” diyordum sana, “beni düşünme”
biliyordun benim “seni unutmayacağımı”
yansımamızdı, yüreğimizdi bizi beraber tutan şey, bir sevgili omuzu, bir damla gözyaşı ne kadar hayatın anlamıysa bir aşkı unutmak, bitirmekte o kadar anlamıydı, çok şey mi istedik birbirimizden sence?

“unut beni sevgilim, ben unutmuyorum”