Herşeyi iyi bilmenin bir anlamı varmıydı?
Ya da gözünün içine baktığında insanın sistemin yanlışlığını çözebilmelimiydim.
Düşünmek isteyip de bunun suç olduğunu bildiğim bir ülkede
düşenebilirmiydim.
Yanlışlar zinciriydi.Tüm bunlar ve bu ezicilik.
Gerçeklerse sadece yüreğimde gizliydi.
Bu sevda benim olamaz
Benim öyküm özgürlük ile başlar
oysa ben bu sevdanın içinde kaybolmuşluğun
acısını çekiyorum.
O acı ile eriyorum
Robotlar gibi yaşıyor onlar gibi yönlendiriliyorum.
Sana bu mektubu gözlerim dolu yüreğim paramparça yazıyorum.
Belki düşünüyorum ama düşündüklerimde bir alevin ucundaki
dumanlar gibi yok olup gidiyor.
Şuan yanlızlık duygusunun en içi kemiren sızıntısını yaşamaktayım.
Bu yanlızlığım bir ormanın en uç noktasındaki bir ağacın
üzerinde kalan son meyvenin yanlızlığı gibi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!