Koşarlar sana, mermeri sevenler
Yaparsın göz büyüleyici desenler
Gelmek ister, bir defa gelenler
Sanat şehri, güzel İSCEHİSAR
Yol boyunca, sıra sıra fabrikaların
Karasulu o yârin nesine yandım
Seviyorum diyen sözüne mi kandım
Aldandım lisanına, eş olur sandım
Mevla’m bir işaret, şaştım kaldım
Benim kadar kimse sevemez onu
Koca boz ovasında, yetişen tahılların
Çakmakta ki, küçük ama; şirin ormanın
Kefelide ki, etten lezzetli mantarların
Unutulacak gibi değil, CEVİZLİ köyü
Tepelerinden bakınca, görünürsün
Yıllarca; bu sözü bekledim
Okulları bir birine ekledim
Öğretmen demelere hasretim
Dediler ki ÜNAL öğretmenim
Öğretmenlik için vatan terk ettim
Yalan dünyaya yumarken, gözlerini
Şemsettin’im diye söyledi, son sözlerini
Getirdi kelime-i tevhidi, şahadetini
Diyerek kapadı, sahte dünyaya gözlerini
Tepeden tırnağa, Osmanlı kadını
Ö zlemin, sevginin ne olduğunu, anladım Düzce de
Z ehir olur hayat bana, ömrüm sensiz geçeerse
L isanım yetmez, sana olan aşkımı anlatmaya nedense
E min ol birtanem, kalbim ruhum her an seninle
M utluluğu, ilk baharı paylaşmaya var mısın benimle
Güneş misali doğdun, renk kattın hayatıma
Üzüm gözlüm bir an dahi ayrılma, kal yanımda
Lal ettin nazlı yârim şık Ünal’ı, girdin kanıma
Aldın aklımı başımdan, oldun ikinci canımda
Yıllarca beraberliğe var mısın, yanı başımda
Ünal OKCU
[email protected]
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!