Un dia narc Şiiri - Cem Erdemir

Geçen yollar
His kontrolü
Binalarda anılar
Dik yokuştan bakarken sıcaklık hissediyorum
Bu dükkanın önünde beklemiştim
Ait olmamanın verdiği sıcaklık
Eski
Yasemin çiçekli kokular
Birkaç kadında
Böylece dönme dolabın ışıkları üzerime daha güzel yansıyor
Gelin burada fotoğraf çekilin
Şoktayım
Yine felaketin hediyesi
Unutkanlığın merhemi
Hiç acıtmıyor
Bizim kızlar gülümsüyor
Büyük kızlar sakin
Birkaç sene önce söylemek istediğim şarkı
Değer miydi sence buna ?
Ne üzücü
Böylesine bir beyinsizliğe dilini tutmak zorunda kalmak
Yüreğim denk gelmiyor
Huzur içinde
Uyuyabilirim
Galiba
Arif abiye aittir
Çünkü başlamadan biten kelimeler
Yarım kalan çocuklar ve poşet
Arif abinin ruhu toparlanmaz
Fakat o kendini kandırmaz
Derken biliyorum
Yirmi küsür senedir...
Kanlar içinde kalmayı tek bir cümleyle anlatacak olsak
Nefesim titriyor
Üzerime dünya yağdı derim
Arif abi pus yazar bırakırdı...
Veda
Yakından bakınca aynıyım uzaktan bakınca daha da aynı
İyi geceler
Sonraki notası fabrika alevi ve çakmak taşı
Sığ birisiyim
On üzerinden iki bin veriyorum