Umutsuzluk Özlemi Şiiri - Zeliha Çakır

Bir uçurum kenarındayım
Ellerim gökyüzüne açılmış
Gözlerimde umutsuzluk özlemi
Ne olacağını kestiremiyorsun
Bir adım atsan boşlukla kucaklaşacaksın
Ama arkandaki güzellikleri fark edemeden
Çünkü yaptığın belki yanlış
Belki de hayatının en unutulmaz rezilliği
Onun için kestiremiyorsun
Yapamıyorsun içinden geçirdiklerini
Bir düğüm misali takılıyor bir bir
Boğazına ….
Söyleyemiyorsun,
Hıçkırıklara boğulup ağlıyorsun
Her gece pencerenin önünde
Uzaklara, boşluklara
Olabileceklere ya da olamayacaklara
Dalıyorsun, dalıyorsun, düşünüyorsun…
Ama sonuç aynı
Koca bir hiç.
Çünkü yapabileceklerin elinde değil
Ağlasan görülmüyor
Haykırsan duyulmuyor
Zaman mı?
Hayır bunun zamanı yok artık,
Solmaya başladı
Baharın ortasındaki kır çiçekleri
Ne yazık ki farkında değil hala
Üstündeki yağmur bulutu…