Umutsuz Sevdalar Şiiri - Hüseyin Özcan

Bitmiyorsa hiç bu aşk,
Senden değil,benden...
Dinmiyorsa hiç gözyaşlarım,
Sen değilsin sebep,
Seven sen değildin ki...

Yıllarımı çalan bir aşkın,
Sana hiç gelmeyen yolu sensin,
Yolcusu ben.
Bile bile azgın deryalarına dalan benim bu aşkın,
Zira,
Sen hiç durgun deniz olmadın ki...

Ne kırgınım sana,ne de küskün,
Sen hala bir güneşsin benim için,
Ben hala etrafında dönüp duran bir gezegen,
Sen yinede benim sana sevdamdan,
Hiç haberdar olmadın ki...

Sen,
Benden bi haber olduğun yıllara sor beni,
Her gün senin için atan bu kalbin
Acısına hiç şahit olmadın,
Hüzünlerini,hasretlerini,özlemlerini,
Hiç bilmedin ki...

Ve en kötüsü,
Bir teselli bile olmadın,
Yine de sevdim seni,
Yine de senden vazgeçemedim ki...

Gülleri kokladım hep,
Çünkü gül yarin kokusudur derler,
Nafile bir bekleyiş içinde,
Yollarda kaldı gözlerim,
Hiç gelmedin ki...

Bir selam bekledim ümitsizce,
Belki getiren olur diye,olmadı,
Ben yıllar sonra aynı yerdeyim,
Sen yine benden çok uzakta,
Sevdan, kalbimde hala kapanmayan bir yara,
Ben hala sana hasret,hala sana sevdalı...