bir hüzün çıkmazıydı
karanlık ve suskun bir oda
cam kırıklarıyla dolu ümitlerinin
mekanıydı sarhoş kaldırımlar
bazense girdiği küçük bir damdı
çökmüştü omuzları gövdesi üstüne
hayallerinin yıktığı bir adamdı
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
