Terk edilmiş hücremde k/üflenmişim yıllarca
Hapsetmişim kalbimin köşesine duygularımı
Bir esaret ki çok z/amansız
Amansızca kaçırıyor en güzel uykularımı.
Gecenin gizemi çökünce gönül evime
İşkenceye dönüştürür tuz çürütür yaralarımı
Sabaha dek bitiremez merhametsiz celladım
Uzattıkça uzatır bitirmez sorgularımı.
Gün batımına doğru irkilirim ansızın
Siluetler dolaşır sokağımda belirsiz,
Umutlarım d/üşüyor terk ediyor mevsimlerim
Kışa çeviriyor yazım/ı solduruyor baharımı.
.imcinitas02052012mamakşirintepe.
İlker Murat ÇinitaşKayıt Tarihi : 10.5.2012 23:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!