Yarenler benim adım Umut Vapuru.
Bozkır enginidir her daim yolum;
Çıkışım Taşkent’tir, varışım Çeltik.
Yüküm umuttur, ağyar taşımam.
Yırtık arzda salınırım, güvertem kuru.
Kar beyaz tuzadır selamım.
Ten rengi buğdaylar el sallar bana,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta