Derme çatma akşamların sabahları soğuktur bu şehirde
Ada vapurları biraz uyumaklı
Hüzünlü şarkıların kalbi bize komşudur
Ve ben sana ev sahibi bu soğuk kış
Aceleye gelmiş dizeler sarmışken bile etrafımızı
yanarım gidişine
bu acıya can dayanmaz
kaderim buysa benim
bu duzene lanet olsun
olamam ben sensiz
kalamam yapayalnız
biraz biraz
sızım sızım
istanbulda sensizim
martı martı
çıglık çıglık
istanbulda ayrılık
Şehri yakan gözlerine
Yanacağını bile bile gözlerim gelmekte
Sol yanıma çoktan saplandı acın
Ve çoktan yola çıktım ben
Benden sana
Seni ilk kez sen ağlarken hissettim
Batmamış tek bir gemisi kalmamış kaptanların ki gibiydi yüzün
Ama ben seni yine de o halinle sevdim
Karartılı bir düşün içinde çırpınan ateş böcekleri gibiydi yaş dolu gözlerin
Sen başkasına ben gözlerine ağlıyordum
Ağıt yakıyordum akan her bir parçana.
Ben bendeki benleri sana verdim
Sen sendeki bana iyi bakmadın
Şimdi sendeki benleri alıp
Bendeki benlere katıyorum
Elvada sevgilim
Yazan mı?
Ne zaman aklıma sen gelsen
Oturur ağlarım
Sonra gözyaşımı öpmeni beklerim
Anlayacağın aklıma gelişlerin zordur
Zordur oturduğum yerden
Kızkulesine bayazıt'tan yazılmış
Biliyor musun
Parmaklarım sapsarı sigaradan
Düşlerim dumanlı yasak uykularımda
Bir fırtına içimdeki kendi haline bıraktığım
Viran sokaklarda yankılanan bir ses benimkisi
Duyulmayan, duyulmak istenmeyen
Martı çığlıklarını sineme çekiyorum
Güvertede çay tadında sıcak düşler kuruyorum
Isıtsın diye içimdeki yoklukları
Yolculukları ekliyorum hayatın benden koptuğu yerlere..
Dalgaları öpüyorum
Birtek seni sakladığım kız kulesine götürsünler diye.......
sessiz sessiz gözyaşlarım birikiyor cam kavanozlarda
düşsel bir oyun bu
çıkmaz bir sokağın en çıkar tarafı
yani bir sen büyümekte gonlumde.................
zamana kafa tutan gonlume sensin siper
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!