Öylesine, git buralardan istersen dedim
Ardına bile bakmadan gidiverdin, acımasızca
İçtenlikle kal benimle dediğimde, neden kalmadın? Kalmanın ağırlığı gitmenin basitliğine mi yenildi,
Senin galibiyetlerin, bunca mağlubiyete değer mi hiç?
Git! Git ki ben yokluğunu azımsayayım, büyütmeden
Git! Git ki yokluğun bana hayatı yeni baştan öğretsin
Sen bana hayatı öğretemezsin, çabalama boşuna
Çare çare üretmiyor bu hayatta, çaresizlik ise ümit
Unut buraları, birlikteliğimizi sil belleğinden kolayca
Hasretin bana umut olsun yeniden, umutsuzluğa inat
Umutsuzluk umudumun katığı olsun, beslesin
Umutsuzluk iyi gelecek bana, göreceksin
Yeni baştan, en baştan başlayacağım her şeye
Umut ekeceğim dağa, taşa senin yokluğunda
Umut taciri olmak değil emelim, umut dağıtmak
Umut olmak tüm umutsuzlara, hatta sana bile!….
Kayıt Tarihi : 19.8.2020 12:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!