Bağışladım her şeyimi uğruna; hiçbir şeyim yok idi
Bir müflis gibi günahlarımla geldim, kaldım idi
Bir öğreten, varlık sebebimiz Rabb’im var idi
Adı dilimde şah damarımdan da yakın idi
Her şeyimle gönülden teslim oldum güvenim sonsuz idi
Ne zaman çaresiz kalsam umudum O olur idi…
Umut…
Umut seni sevebilmemdir
Umut beni sevmendir
İstediğini istemeyi nasip et
Gayrısı lafı güzaf; affet
Senmişçesine sarıldım umut ipine
Ednandan, en dipten çek beni kendine
Tutundum bak hablil veridine
Umut sevdiğimin hatırası
Bağlayan tek ipim olası
En büyük başarıdır rızası
Evvela beni benden kurtarası
Derunidir gönlümdeki yarası
Öfke, şehvet ile bazen dipten de dipteyim
Dün küfrettiğime bu gün şükretmedeyim
İpini tutsam gökteyim
Yetişir imdadıma “hırsız elin”
Nasıl ağlayıp şükretmeyim
Gönlümü çalmışsın demek ki seninleyim
Mütebessim bakışından belli olur
Kalbe ılık ılık akışından belli olur
Böyle hırsız “el” mi olur
SEVEN; KALP ÇALIŞINDAN BEL’LOLUR
Her şey bana perde; sende perde nerde?
sevap günah boştur bazı kertede
“Nebiye destek olun biz gibi” ne kutlu deyiş!
Safına çağırmışsın bu ne güzel ünneyiş!
Kıymetlimize ver sevaplarımı tümüyle
Günahlarımı da Tevvabım sen affeyle
Hatamı noksanımı rızanla değiş
İzninle safında yetmek, bitmek isterim
Teslimim her şeyimle; aşkınsa rehberim
Düşüp aşkına yana yana yitmek isterim
Kalbimi çaldın karşılığında kalbini isterim
BİL Kİ SEVGİNE DE DENK SEVGİ İSTERİM!
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 20:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!