Umut Sandığı Şiiri - Gürsel Cengiz

Çıplaklığımıza üzülmezdim
Bizden önce ay soyunmuş gecede
Acılarımı anlatacağım size
Dilimin döndüğünce üç veya dört hecede

Tamda öğrenmiştik yıkılmadan
İçmeden sütümüzü
Yollarda yürümenin meziyetini
Neydi bu hayatın bizimle zoru
Bilemedim derdini eziyetini

Bakarken boş boş uzaklara
Anamın saçları gelir düşüme
Belik belik
Bir ömür yaşıyoruz biz cebi delik
Halende çekiyoruz nefes nefes
Adı yaşamak olan bu hardan
Benim olmasa bile
Gözlerimin alacağı var gökteki yıldızlardan

Umudum
Hayata hasretlik çeker
Yağmurun her tanesi içime
Gurbeti
Birde utancı eker

Şimdi hayat provasız
Sırtımıza
Dikilmiş bir ceket gibi
Erken gelen ölümlerse
Pelesenk olmuş dilimizde

Haksız yere tutuşturulmuş
Daha önce yaşanmış ve atılmış
Bir dilim ömür var
Birde kötü bir boya sandığı
Bu küçücük elimizde…