Umut Sadece Sabrın Kılığına Girmiş Bir D ...

Umut, öylece durmaz rafta
Tozlanmaz kitap gibi
Beklemez seni süs olsun diye
Umut, sabrın kılığına girmiş
En direngen biçimidir isyanın!

Bir annenin ocağında
Kaynamayan tencerenin üstünü
Tuzla kapatmasıdır bazen
Çocuk aç anlamasın diye

Bir babanın ayakkabısındaki
Son yırtığı gizlemesidir
Evladına “her şey yolunda” derken

Bir işçinin “fazla mesaiye kaldım” bahanesidir —
Aslında iş yoktur,
Ama evde umut beslenir
Yalanla değil, susarak
Ve dimdik durarak!

Bir gençtir sonra:
KPSS kazanmış ama mülakatta elenmiş
Diplomasını pencereden değil,
Karanlığı delmek için elinde tutar
Sabrıyla taş yontar geceyi

Bir mahpusun koğuşunda
Her sabah sayımda dik durmasıdır umut
Özgürlük dışarda değil
İçeride bir ateş gibi yanar
Yanmayı bile bile,
Sönmemeyi seçmesidir umut

Kim demiş umut pasiftir?
O, en aktif direniş biçimidir!
Çünkü yılmadan sabretmek,
En sessiz çığlıktır bazen
Ve sistemin en çok korktuğu şeydir:
Vazgeçmeyen bir yürek!