Umut Olmayınca Şiiri - Gökhan Sillelioğlu

Bak, yine sonbahar
Yapraklarını gösteriyor bize.
Yıllar öncesini hatırlıyorum;
Bu zamanda bir hayat alev alırken, şimdi sönüyordu,
Yaşadık işte Eylül'ü
Kışı müjdeliyor bize.
İçimde onca şey var,
Ne zaman çekip gideceğim bilmiyorum.
Üstüne basa basa mahvoluyorum..

Denize mutluluk soruyorum her gün,
Birden, dalga alıyor tüm şehri
Mutluluk olabildiğince gizemli.
Dedim ya, Eylül çırpınarak geldi
Ama
Sessizce Ekim'i vuruyor saat.
Hüzne beş kala,
Ev sahibi şiirlerin.
Uzayıp giden yollar ve ağaçlar,
Yüzün seçilmiyor, indiremiyorum kalbime.
Flu tadında olsa gerek gözlerimden anlaşılan.
Kim bilir? Yıkılan tüm hayaller tersine vurunca,
Hüzünler de yaprak açar..