Sen şehrimin bensiz sokaklarını adımlarken,
Ben sensizliğimin sokaklarından
Bir şehir kuruyorum kendime!
İsmim usanmışsa anlamından,
Bu benim suçum değil...
Bekledim,
Yılmadım ağzı barut kokan zamanın
Şakağımla valsinden;
Bir,ki,üç,
Zamansa ihtiyacın
Tüket...
Beni değil!
Binlerce mumu sen verdin
Yatsının gelmemesi için...
Sen zamanı tüket
Üç şehirdir emziriyorum aşkını,
Üç şehirdir süt annesiyim özlemin...
Sen bembeyaz rüyalarında
Sırça salıncaklarda sallıyorken beni,
Bir tatlı kaşığı teninin kokusu,
İki rakı bardağı yakan hasretin,
Saçlarından bir tutam...
Bütün her şeyi hazırladım harcın için!
Sende göz kararı ben kaldıysa
Ateşi yakıp
Belki de bu denli güç değil
Tutmak kutsal ellerini,
Ama seni sevmek
Cennet sofralarında şeytan ağırlamak gibi...
Katran İstanbul'un pamuk kızı,
Beyaz İstanbul'un esmer gülü...
Sen de İstanbul gibi kalabalık,
Sen de İstanbul gibi kahredensin!
O'nun gibi sakin ve huzur verici...
Sensiz İstanbul'un bizsiz çocuğuyum,
Aynı yolun yolcusuyuz,
Sen hayırsız, ben evetli...
Yol bayırsız, kerevetli!
Merkezi sen olan bir üçgenin,
İç acılarının toplamı
Tecrübeyle sabittir!
HAYAT NE GARİP.ne güzel demiş cem karaca gerçektende çok garip