Şimdi gökyüzü alaca karanlık,
Neredeyse sabah olacak, hani aydınlık,
Sisli bir sonbahar sabahındaki bulanıklık,
Gün ağarmıştı.. ama ışık net değildi,
Sonra ufuktan bir ışık belirdi, bu güneş değildi,
Ve sisleri dağıttı.., dağıttı, melekler de değildi,
İnatla bulutları iteledi bir kenara, kaba da değildi,
İteledikleri bulut değil, hayatın kötülükleriydi,
Müjdeler olsun, bir sevgi ışığı doğmuştu doğaya,
Coştu güzellikleri ve dostlukları özleyen bu yürekler var ya,
Sabahın ilk ışıklarıyla, yaşandı tüm güzellikler, doyasıya...,
İnsanların özlediği, gözlediği, bir umut ışığıydı bu.
Kayıt Tarihi : 27.7.2018 11:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!